Narodi Balkana su prirodni politički saveznici, od čijeg se mogućeg saveza plaše velike države Evrope
Za 100 godina nas nema ako se ne udružimo
Sadašnja situacija stavlja prirodno bogate zemlje Balkana u robovski i siromašan položaj u odnosu na sile zapadne Evrope
Neozbiljni i zločinački planovi za nezavisnost lažnih etničkih elita, nasilan raspad Jugoslavije i sve što je usledilo potom, napravili su od republika i pokrajina bivše zemlje klijentske i neuspešne države, koje, bez uspostavljanja regionalne saradnje i saveza koji bi nadoknadio izgubljeno jugoslovensko društvo, ne samo što ne mogu da povrate izgubljeni ekonomski i društveni standard, nego ne mogu ni da računaju da će u etničkoj i kulturološkoj formi da opstanu na ovim prostorima duže od jednog veka.
Spirala smrti je iz dana u dan sve vidljivija. Jugoslovenskim narodima ali i narodima Balkana podmetnut je ekonomski i društveni sunovrat zamaskiran u san o uniji ravnopravnih i suverenih država Evrope. Samo Srbija godišnje izgubi 30 hiljada ljudi, Bosna 25 hiljada dok Bugarska izgubi oko 40 a Grčka vrtoglavih 70 hiljada stanovnika.
Širom Balkana privatizovana je i opljačkana sva imovina i resursi koji su bili u vlasništvu naroda Jugoslavije, Bugarske i Grčke. Nemačka opstrukcija Grčke privrede, Bugarsko-Srpskog južnog toka, pomoć šovinističkim lažnim etno elitama u raspirivanju rata i nacionalne mržnje pretvorila je Balkan od prosperitetnog i bogatog poluostrva sa federalističkim tendencijama u ruiniranu klijentsku teritoriju u vlasništvu nekoliko najmoćnijih ekonomija Zapadne i Centralne Evrope.
Masovan egzodus Srba, Albanaca, Bošnjaka, Crnogoraca i Makedonaca iz svojih zemalja, niska stopa nataliteta, to jest, bela kuga, kao i uništavanje obrazovnog i zdravstvenog sistema su grube činjenice koje govore u prilog tezi da bez tesne regionalne saradnje, odbacivanja neoliberalnog sistema u korist socijalističke izgradnje i konačne federacije, narodi Balkana nikada neće postići ekonomsku i društvenu slobodu.
Narodi Balkana nisu neprijatelji. Oni su prirodni saveznici, ali su moćne Evropske države već dva veka podmetale vatru sukoba u strahu od snažne Balkanske države kao regionalne sile. Balkanska federacija, država koja bi ležala na tri mora, na strateškom položaju između istoka i zapada, i koja bi odbacila neoliberalnu tržišnu ekonomiju u korist socijalističkog modernog društva 21. veka imala bi potencijal da postane najprosperitetnija država Evrope.
Ali, za početak, bilo bi dovoljno odbaciti neoliberalizam i lopovske političke oligarhije u svakoj od država ponaosob.
